1- سازمان آموزش و پرورش استان زنجان
2- ، javadsalehi@znu.ac.ir
چکیده: (776 مشاهده)
محدودیتهای حرکتی کودکان دارای ناتوانیهای جسمی جابجایی، اکتشاف محیط و تعاملات اجتماعی آنها را به طور منفی تحت تاثیر قرار داده زمینه ساز تاخیر در رشد شناخت اجتماعی، به ویژه نظریه ذهن(TOM)، در آنها میشود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سطح توانشهای نظریه ذهن در دانشآموزان دارای مشکل حرکتی، دانشآموزان کمتوان ذهنی و دانشآموزان با رشد طبیعی، با توجه خاص به نقش ناتوانیهای حرکتی انجام شد. در این پژوهش علّی-مقایسهای برای دستیابی به این هدف تعداد 44 دانشآموز فلج مغزی، 29 دانشآموز کمتوان ذهنی، و 46 دانشآموز دارای رشد طبیعی به روش دردسترس از مدارس زنجان نمونه گیری شدند. از سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت توسعه یافته و بازبینی شده (GMFCS - E&R)، فرم 38 سوالی آزمون نظریهی ذهن، و نتایج آزمونهای هوش وکسلر، لایتر و گودیناف (موجود در پرونده کودکان) برای دستیابی به دادههای مورد نیاز استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که دانشآموزان معلول حرکتی به رغم همگنسازی از لحاظ جنسیت، سن و هوش در نظریه ذهن (به ویژه در سطح پیشرفته) عملکرد ضعیفتری نسبت به دانشآموزان عادی از خود نشان دادند. البته عملکرد دانشآموزان دارای ناتوانی حرکتی از دانشآموزان کمتوان ذهنی بهتر بود. در مجموع، نتایج ارتباط بین محدودیت حرکتی و نظریه ذهن را تایید نمود و نشان داد که محدودیت حرکتی میتواند از طریق محدود ساختن روابط اجتماعی فرد، علیرغم داشتن هوش طبیعی، توانشهای نظریه ذهن او را تحت تاثیر منفی قرار دهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/9/4 | پذیرش: 1402/8/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول